راهنمای انتخاب اینسرت تراشکاری

پنج‌شنبه، ۲۲ خرداد ۱۴۰۴

در سیستم نام‌گذاری اینسرت‌های تراشکاری (Insert Naming System) از استاندارد بین‌المللی ISO 1832 استفاده می‌شود. این سیستم از یک کد حروف و اعداد تشکیل شده که اطلاعات دقیقی درباره شکل، زاویه، اندازه، نوع براده‌برداری، ضخامت، شعاع نوک و ویژگی‌های دیگر اینسرت را مشخص می‌کند.

یک کد رایج اینسرت ممکن است به این شکل باشد:CNMG 120408

1. حرف اول (C): شکل هندسی اینسرت (Insert Shape)

حرف

شکل

C

الماسی با زاویه 80 درجه

D

الماسی با زاویه 55 درجه

T

مثلثی (60 درجه)

R

دایره‌ای

S

مربعی

V

الماسی با زاویه 35 درجه

W

مثلثی با زاویه پهن (86 درجه)

2. حرف دوم (N): زاویه آزاد (انحراف سطح جانبی) (Relief Angle)

حرف

زاویه انحراف

A

3 درجه

B

5 درجه

C

7 درجه

D

15 درجه

N

0 درجه (خنثی)

P

11 درجه

3. حرف سوم (M): نوع تلرانس اینسرت (Tolerance)

حرف

نوع تلرانس

M

تلرانس متوسط

G

تلرانس دقیق

N

بدون تلرانس خاص

4. حرف چهارم (G): براده شکن(نوع هندسه و قفل شدن اینسرت) (Insert Type / Clamping)

حرف

سیستم قفل

G

سوراخ با جای قفل نگهدارنده

L

فقط جای پیچ

M

ترکیب پیچ و پین

T

بدون سوراخ

5. عدد اول (12): طول لبه برشی اینسرت به میلی‌متر × 1/10

  • این عدد × 0.1 → طول برش

  • مثال: 12 = 12 × 0.1 = 1.2 سانتی‌متر

6. عدد دوم (04): ضخامت اینسرت به میلی‌متر × 1/10

  • مثال: 04 = 0.4 سانتی‌متر (4 میلی‌متر)

7. عدد سوم (08): شعاع نوک (Nose Radius) به میلی‌متر × 1/100

  • مثال: 08 = 0.08 سانتی‌متر = 0.8 میلی‌متر

مثال کامل:

اینرست با کد : CNMG 120408

دارای مشخصات زیر است:

  • C = شکل الماسی 80 درجه

  • N = زاویه جانبی 0 درجه (خنثی)

  • M = تلرانس متوسط

  • G = سیستم قفل‌گذاری پیچ و جای نگهدارنده

  • 12 = 1.2 سانتی‌متر لبه برشی

  • 04 = 4 میلی‌متر ضخامت

  • 08 = 0.8 میلی‌متر شعاع نوک